W ciągu półtora miesiąca od ostatniej notki fragment trawnika zazielenił się i zieleń ta przetrwała! Zdarzały się co prawda sporadyczne przewracanie skrajnych elementów płotka, najwyraźniej kierowcy ścinali narożniki, przedwczoraj również znów ktoś przejechał przez sam środek, rozkruszając cegłę mającą stanowić asekurację dla nadwątlonej bariery.
Ale pomijając te kilka oznak chamstwa i głupoty paru jednostek w samochodach, mimo wyraźnych zniszczeń, ten malutki kawalątek płotka okazał się wystarczająco skuteczną optyczno-psychologiczną barierą, pozwalającą utrzymać zieleń przez długi czas - i to bez podlewania podczas bardzo suchego sezonu. Ludzie po prostu przestali na ten skrawek wjeżdzać.
Być może jest to dowód na to, że wystarczy objąć jakiś teren opieką, delikatnie zaznaczyć, że nie jest on tak całkiem niczyj i co jakiś czas doglądać poprawiając zniszczenia dokonane przez bezmózgich debili - a ludożerka zacznie go szanować. A przynajmniej ta nie do końca skretyniała część ludożerki. Przynajmniej przez jakiś czas.
Ciekawe, czy podobnie stanie się na Lipowej?
No comments:
Post a Comment